تاثیر مغز بر رویاهای ما چیست؟

رویا یکی از ابزارهای مغز برای ابراز توانایی های خلاقانه و عشق به تخیل و تصویرسازی است.برخی معتقدند رویاها ناشی از سرکوب و احساس گناه و پشیمانی است، اما اغلب رویاها عرصه ای برای سرگرمی، تفریح ​​و آزادی برای مغز هستند. پس داستانهای شگفت انگیزی را با اتفاقات و تصاویر خود کپی می کند که در آنها معقول و غیر معقول و برخی معنی و برخی بی معنی است و برخی می خندند و برخی از آنها هشدار می دهند که اتفاقی خواهد افتاد.

او تا به حال دنیای رویاها را درک نمی کرد و آثار ادبی، خلاقانه و هنری از آن سرچشمه می گرفت، اما آنچه دانشمندان می دانند این است که مغز برای حفظ یکپارچگی خود به رویا نیاز دارد. خواب به ندرت بدون رؤیا است و از آن چیزی به یاد نمی آوریم جز آنچه اندکی قبل از بیدار شدن رخ داده است.تجارب حاکی از آن است که کمی خواب مفید است به شرطی که خواب داشته باشد و اگر خواب در آن نباشد خواب عمیق است.

امروزه دانشمندان می توانند متوجه شوند که فرد خواب چه زمانی خواب می بیند و با پریزهای برق تداخل داشته باشند تا از خواب دیدن او بدون محرومیت از خواب جلوگیری کنند. محرومیت بر خواب تأثیر می گذارد به طوری که فرد عصبی و تحریک پذیر می شود و به حالت شیدایی می رسد. رؤیاها لازمه استراحت جسمی، روانی و روحی هستند، هرگاه خواب می بینم تا زمانی که رویاپردازی کنم و ابعاد آن را درک کنم، از نظر روحی و جسمی آرام می شوم.

آرزوها را آرزو می نامند، زیرا آنها تخیلاتی هستند که به عنوان آشتی یا چانه زنی بین واقعیتی که شما را راضی نمی کند و ایده آلی که در نتیجه ترس یا ناتوانی در دستیابی به آنچه می خواهید نمی توانید به آن دست یابید، می آیند.

• «تخیل.» برخی از روانشناسان سعی کردند این جریان روانی را با فعالیت ناخودآگاه توضیح دهند، از این رو (هوفدینگ) (2) گفت: (بخش عمده ای از عناصر تخیل ما در زیر آستانه ناخودآگاه جمع می شوند، بنابراین خطوط تصویر به صورت زیر است. قبل از ظهور و ظهور در ضمیر ناخودآگاه ترسیم شده است، بنابراین نتیجه آگاهانه یک عمل سابلیمینال است).

درخشش درخشان غالباً با یک کنش متفکرانه و یک تلاش فکری پیش می آید.(اگر) گفت: (احساس بدون تحقیق دلیلی بر جستجوی بدون وجود است) و (هنری پوینکار) می گوید: «عمل ناخودآگاه ممکن و مولد نیست مگر اینکه باشد. پیش از آن و به دنبال آن یک عمل ناخودآگاه صورت می گیرد و این الهامات سریع جز پس از تلاش های داوطلبانه بر انسان نمی تابد.

ضمیر ناخودآگاه چیزی را که روح نمی خواهد آشکار کند، از همان کتاب استنباط نمی کند. اگر این عمل آگاهانه قبلی نبود، عمل ناخودآگاه بعدی تولید نمی شد. تاریخ هنر، ادبیات و علم مملو از مراقبه‌گران و تخیل‌گرانی است که در بسیاری از زمینه‌ها سرآمد بودند، از جمله (موزار) که فلوت جادویی خود را هنگام نواختن بیلیارد (گوته) در کتاب عشق فرتر خلق کرد: «این کتاب را در حالی که بودم طبقه‌بندی کردم. نه شاعری با آن.

از اینجا نتیجه می گیریم که معانی و تصاویر بر جهان یا شاعر می درخشد و از حدود اختیار فراتر می رود، گویی هر یک ماشینی است که از وحی نازل شده است. می توان گفت که تخمیر آهسته برای خلاقیت لازم است و نیاز به اقدام عاطفی قبل و بعد از آن دارد.

منابع:

1. دکتر ابراهیم فرید الدر – مرجع پیشین، ص 315-316.

2. جمیل صلیبه – روانشناسی، چاپ سوم، دار الکتب لبنان 1972، ص 448.